Άδραξε τη μέρα σου

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

Καλοκαιρινός Έρωτας

Περπατάς πανέμορφη σαν τη νυχτιά
μέσα σ'ουρανούς ξάστερους, δίχως σύννεφα
ό,τι πιο όμορφο στο σκοτάδι και στο φως
την κορμοστασιά σου και τα μάτια σου συναντώ.

Δυο μάτια γαλανά στην καρδιά μου βάλανε φωτιά
κόκκινα χείλη διψασμένα, με το κέρας της Αμάλθειας χορτασμένα.
Αβασάνιστη η ψυχή σου, ρίγος στο σώμα μου καθώς αγγίζω το κορμί σου
αναζητούμε τις εντάσεις, συνταξιδιώτες στις απολαύσεις
υπηρέτης στα θελήματά σου, ηνίοχος στον έρωτά σου
πρωταγωνιστές στο δικό μας παραμύθι,
αμαρτωλοί σε έναν άλλον κόσμο.

Παρακαλούμε το φεγγάρι να μην αναχωρήσει
την αγάπη μας μην τη μαρτυρήσει,
στην αγκαλιά μου σε κρατώ
τα μάτια να κλείσω δεν τολμώ
και αν είσαι μόνο όνειρο,φαντασία του μυαλού μου
οπτασία της καρδιάς μου,
μου αρκεί, που τώρα είμαστε μαζί.

Το χέρι μου σφιχτά κρατάς, στο αυτί μου σιγοτραγουδάς
δυο λόγια μουρμουρίζεις σα τσιγγάνα μάγισσα τις προσευχές σου μου χαρίζεις

Κι όμως, παρόλα αυτά φοβάμαι να αισθανθώ
πλουμίδι στα χέρια σου και πληγωθώ
και αν είσαι μόνο όνειρο, φαντασία του μυαλού μου,
οπτασία της καρδιάς μου, έρωτας καλοκαιρινής νυκτός,
υπάρχει ελπίδα να σε ξαναδώ;

Σηκώνεσαι και μου αφήνεις ένα φιλί,
η ζαχαρένια γεύση των χειλιών σου αεράκι ζεστό στη ζωή μου
ένα σ'αγαπώ μου λες και από τον αμαρτωλό εκείνο τόπο αναχωρείς.

Περπατάς πανέμορφη σαν τη νυχτιά
μέσα σ'ουρανούς ξάστερους δίχως σύννεφα
ότι πιο όμορφο στο σκοτάδι και στο φως
την κορμοστασιά σου και τα μάτια σου
δεν πρόκειται πλέον να ξαναδώ.

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Γίνε εξπέρ στη μπίρα

http://imagecache2.allposters.com/images/pic/AQUA/24-331~So-Many-Beers-Posters.jpg
ΜΑΘΕΤΕ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΜΠΥΡΑΣ
  1. Κριθάρι
  2. Λυκίσκος
  3. Άλλα συστατικά
Το κριθάρι είναι το βασικό συστατικό της μπύρας. Από το κριθάρι προέρχονται όλα τα ζυμώσιμα σάκχαρα και από αυτά τα σάκχαρα παράγεται το αλκοόλ. Χωρίς κριθάρι ή άλλα δημητριακά μπύρα δεν γίνεται.
Ο λυκίσκος είναι ένα πράσινο και ρητινώδες βότανο που συγγενεύει με τη μαριχουάνα. Ναι, καλά διαβάσατε. Τα θηλυκά φυτά του λυκίσκου παράγουν κολλώδη μπουμπούκια που προκαλούν χαλάρωση και ηρεμία. Για την κατασταλτική του αυτή ιδιότητα, ο λυκίσκος προστίθεται στη μπύρα τις τελευταίες εκατονταετίες και επειδή τα έλαια του λυκίσκου περιέχουν μια φυσική συντηρητική ουσία που διατηρεί τη μπύρα αναλλοίωτη. Οι μπύρες μαζικής παραγωγής συνήθως περιέχουν ελάχιστο άρωμα ή γεύση λυκίσκου. Αν σας αρέσει ο λυκίσκος, τότε θα πρέπει να αναζητήσετε τις κατάλληλες μπύρες σε μικροζυθοποιίες.
Υπάρχουν άλλα συστατικά στη μπύρα; Ναι, υπάρχουν πολλά, αλλά τα σημαντικότερα είναι το κριθάρι και ο λυκίσκος. Εκτός από το κριθάρι και τον λυκίσκο υπάρχει και η μαγιά που ζυμώνει τα σάκχαρα των σιτηρών, νερό, και σε κάποιες περιπτώσεις και άλλα δημητριακά όπως σιτάρι ή σίκαλη. Σε μερικές μπύρες θα βρείτε κεράσι, κόλιανδρο, τζίντζερ, σοκολάτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Ποια είναι όμως τα βασικά συστατικά; ΣΩΣΤΑ. ΚΡΙΘΑΡΙ ΚΑΙ ΛΥΚΙΣΚΟΣ.

ΜΑΘΕΤΕ ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΠΥΡΑΣ

  1. Από το φουρνισμένο κριθάρι: μπισκότο, καραμέλα, σοκολάτα, καφές
  2. Από τον λυκίσκο: βότανα, κίτρο, πεύκο
  3. Από τα σάκχαρα των δημητριακών: γλυκά φρούτα, καραμελωμένη ζάχαρη, μαύρη ζάχαρη/μελάσσα
Οι περισσότερες μπύρες μαζικής παραγωγής ανήκουν πια σε πολύ συγκεκριμένο και μικρό ποσοστό των ειδών που υπάρχουν παγκοσμίως. Αν πιστεύετε ότι οι Heineken, Bud, Corona, Miller, Peroni, Amstel, Becks, Μύθος, Alfa, Stella Artois, έχουν όλες την ίδια γεύση, τότε συγχαρητήρια: έχετε απόλυτο δίκιο. Όλες αυτές οι μπύρες είναι ελαφριές μπύρες τύπου lager με πολύ παρόμοια γευστικά προφίλ.
Αυτές οι μπύρες αποτελούν ελάχιστο δείγμα των γεύσεων που μπορείτε να βρείτε σε μπύρες, οπότε αν ως τώρα το μόνο που έχετε δοκιμάσει είναι ελαφριές lager, τότε ο κόσμος της μπύρας σας επιφυλάσσει αναρίθμητες γευστικές εμπειρίες!

Γεύσεις κριθαριού

Το κριθάρι παράγει βαθύτερες γεύσεις ανάλογα με το πόσο πολύ έχει φουρνιστεί. Το ελαφρώς φουρνισμένο κριθάρι παράγει γεύσεις δημητριακών και μπισκότου. Τα πιο φουρνισμένα κριθάρια παράγουν γεύσεις καφέ ή σοκολάτας.

Γεύσεις λυκίσκου

Ο λυκίσκος προσθέτει μεγάλο εύρος αρωμάτων. Αν ανιχνεύσετε φρέσκα βότανα, γκρέιπ φρουτ ή πευκοβελόνες στο άρωμα της μπύρας σας, τότε αυτός είναι ο λυκίσκος που προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί σας! Ο λυκίσκος προσθέτει επίσης πικράδα, οπότε οι μπύρες με έντονο χαρακτήρα λυκίσκου είναι συνήθως και πιο πικρές. Οι οπαδοί του λυκίσκου λατρεύουν την πικράδα του στη μπύρα και αντίθετα με ό,τι πιθανώς πιστεύετε, η ποιοτική πικράδα στη μπύρα είναι ιδιαίτερα εύγευστη.

Σάκχαρα κριθαριού

Δεν ζυμώνονται όλα τα σάκχαρα του κριθαριού, και όπως τα αζύμωτα σάκχαρα του σταφυλιού γλυκαίνουν το κρασί, έτσι αυτά τα υπολείμματα σακχάρων δίνουν στη μπύρα μια γλυκειά γεύση. Αυτά τα σάκχαρα συνεργάζονται με άλλα φυσικά συστατικά της μπύρας και παράγουν γεύσεις από μαύρη ζάχαρη, μελάσσα, καραμελωμένη ζάχαρη, ή φρούτα όπως μήλα και σταφίδες.

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΜΕ ΦΑΓΗΤΟ

Αυτός είναι ένας τεράστιος και υπέροχος κόσμος που θέλετε να εξερευνήσετε μόνοι σας, γι αυτό θα σας δώσω τα βασικά και θα σας αφήσω να χαράξετε τη δική σας πορεία.
  1. Γεύσεις από καραμέλα, κακάο και καφέ συμπληρώνουν ιδανικά καπνιστές γεύσεις από φαγητό ψημένο στα κάρβουνα
  2. Οι μπύρες με έντονο χαρακτήρα λυκίσκου καθαρίζουν τον ουρανίσκο και δημιουργούν την κατάλληλη αντίθεση στα λιπαρά φαγητά όπως σολωμός, πίτσα και χήνα
  3. Οι γλυκειές και αφρώδεις φρουτόμπυρες ταιριάζουν απόλυτα με ελαφρά και μέτρια τυριά
Αυτές είναι μερικές μόνο ιδέες γευστικών συνδυασμών. Ορίστε μερικές ακόμα ιδέες που πρέπει να θυμάστε:
  • Το έντονο ανθρακικό, ή διοξείδιο του άνθρακα, αναδεικνύει την οξύτητα. Μπύρες με έντονο ανθρακικό θα ζωντανέψουν πιάτα με έντονες και πληθωρικές γεύσεις. Υπάρχουν πολλά είδη στις έντονα αφρώδεις μπύρες. Αναζητήστε μάρκες όπως Lindemans, Deus by Brouwerij Bosteels και Saison Dupont.
  • Η ιδιότητα του λυκίσκου να καθαρίζει τον ουρανίσκο λειτουργεί όπως το σαπούνι. Υπάρχουν συστατικά στον λυκίσκο που από τη μία πλευρά συνδέονται με έλαια (όπως αυτά που βρίσκονται σε burgers ή τυριά) και από την άλλη στο νερό (όπως το βασικό συστατικό της μπύρας). Μια γουλιά μπύρας με έντονο χαρακτήρα λυκίσκου βοηθά να καθαριστεί η γλώσσα από τα λιπαρά και απελευθερώνει τις γευστικές της απολήξεις για περισσότερη γευστική εμπειρία!
  • Δυσκολεύεστε να ταιριάξετε μπύρα με γεύσεις σοκολάτας ή καφέ με επιδόρπια σοκολάτας; Το πιο κοινό πρόβλημα στην περίπτωση αυτή είναι ότι το επιδόρπιο είναι υπερβολικά γλυκό, και κάνει τη μπύρα να φαντάζει αφόρητα πικρή. Δοκιμάστε να συνδυάσετε την ίδια μπύρα με μαύρη σοκολάτα και θα ανακαλύψετε τη μαγεία.

Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΜΠΥΡΑ

Σκεφτείτε έξω από τα όρια μιας χώρας ή μιας συγκεκριμένης μάρκας

Ως ειδικός της μπύρας, θα ακούτε συχνά την ερώτηση: "ποια είναι η αγαπημένη σου μπύρα;" Δεν είναι απαραίτητο να απαντήσετε μονοφραστικά. Στην πραγματικότητα, καλύτερα να μην απαντήσετε μονοφραστικά. Απαντήστε καλύτερα στην ερώτηση με αγαπημένο στυλ μπύρας, ή ακόμα καλύτερα, με μερικά αγαπημένα στυλ.
Με την ευκαιρία, ας ανακαλύψουμε το αγαπημένο σας στυλ μπύρας. Ή τα τρία αγαπημένα. Αλλά πρώτα ας χειριστούμε μερικά προβληματάκια που ίσως προκύψουν...

Σκεφτείτε με ανοιχτό μυαλό: ξεχάστε για λίγο τις ελαφρές lager και την τυπική αντίθεση μεταξύ ξανθιάς και μαύρης μπύρας

Για τώρα, ας πούμε ότι οι αγαπημένες σας μπύρες δεν σχετίζονται με τις μπύρες μαζικής παραγωγής που έχουμε όλοι μας καταναλώσει σε μεγάλες ποσότητες. Το αγαπημένο σας στυλ μπύρας δεν είναι η ελαφριά lager. Επίσης, ξεχάστε τις προτιμήσεις που έχετε μεταξύ ξανθιάς και μαύρης μπύρας. Ο κόσμος της μπύρας είναι ατελείωτος και σίγουρα θα έχετε αγαπημένες μπύρες σε κάθε χρώμα.

Ξεχάστε τις "εθνικές" μπύρες

Μπύρες όπως η Fosters (Αυστραλία), η Becks (Γερμανία), η Heineken (Ολλανδία), η Stella Artois (Βέλγιο) και η Corona (Μεξικό) δεν αντιπροσωπεύουν την ποικιλία και ποιότητα της αγοράς μπύρας στη χώρα τους. Τα αγαπημένα σας είδη μπύρας ίσως προέρχονται από άλλη χώρα, αλλά πιθανό να είναι εγγενή της χώρας εκείνης και μόνο.
Ωραία, είμαστε τώρα έτοιμοι να επιλέξουμε το αγαπημένο μας στυλ.
Θα σας περιγράψω μερικά στυλ τα οποία είναι δημοφιλή μεταξύ των ζυθολατρών και μερικά λιγότερο δημοφιλή. Δεν θα ονομάσω κανένα από τα είδη ώσπου να επιλέξετε εσείς τρία από την παρακάτω λίστα.
  1. Κρεμώδης υφή, εντυπωσιακή συνήθως όψη στο ποτήρι, ελαφριά παρουσία λυκίσκου αλλά υψηλόβαθμη σε αλκοόλ, συχνά με νότες ελαφρών φρούτων και καραμελωμένης ζάχαρης
  2. Ήπιες βυνώδεις γεύσεις από ψημένο ψωμί ή άχυρο, έντονη παρουσία λυκίσκου και αρκετά πικρή, αλκοόλ πάνω από τον μέσο όρο, μέτριο ανθρακικό, ταιριάζει απόλυτα με τηγανιτά και άλλα φαγητά
  3. Πολύ δυνατή μπύρα με χρώμα ανοιχτό καστανό ή χαλκού, συχνά με έντονη παρουσία λυκίσκου και νότες από γλυκό πεπόνι, μήλο ή καραμέλα. Απολαμβάνεται σκέτη ή με πούρο
  4. Ήπια, ξανθιά, ελαφρύ σώμα με μέτριο ως ελαφρύ χαρακτήρα λυκίσκου
  5. Λίγο ανθρακικό, λίγο ως καθόλου άρωμα, χρώμα χρυσόξανθο ως χάλκινο
  6. Συχνά έντονα ανθρακώδης με εντυπωσιακό αφρό, νότες καραμέλας ή βουτύρου και κάποια χαρακτηριστικά αρώματα κελαριού ή εξοχής
  7. Συχνά μαύρη, έντονος αλκοολικός βαθμός, πλούσιες βυνώδεις γεύσεις που συχνά θυμίζουν σκούρα φρούτα όπως δαμάσκηνο ή σταφίδα. Απολαμβάνεται σκέτη.
  8. Ξανθιά, θολή, αστραφτερό χρώμα, ελαφρώς ξινή, δροσιστική, συχνά με αρώματα τσιχλόφουσκας, μπανάνας ή γαρύφαλου
Ωραία λοιπόν, επιλέξτε τρία είδη. Όταν είστε έτοιμοι, διαβάστε παρακάτω.
Έτοιμοι; Βρείτε τώρα τα αγαπημένα σας είδη μπύρας: 1. Δυνατή Βελγική ale, 2. India Pale Ale (IPA), 3. Barley wine, 4. Cream ale, 5. Αγγλική bitter, 6. Biere de Garde, 7. Imperial stout, 8. Hefeweizen. Σημειώστε τα κάπου και έχετέ τα μαζί σας. Μπορείτε να βρείτε αντιπροσωπευτικές μπύρες αυτών των ειδών κάνοντας μια αναζήτηση στον κατάλογο με τις μπύρες του beer.gr.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!

Ολοκληρώσατε την άσκηση αυτή και είστε τώρα γνήσιος ειδικός στη μπύρα. Ο δρόμος είναι μπροστά σας και σας περιμένουν εντυπωσιακές ανακαλύψεις μέσα από ένα οικονομικό ποτό που έχει φτιαχτεί για να το απολαμβάνετε μαζί με καλή παρέα.

ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΠΟ ΕΔΩ

The Brewmaster’s Table του Garret Oliver - Ένας εξαιρετικός οδηγός για την καλύτερη κατανόηση της μπύρας και της θέσης της στο τραπέζι σας
Stephen Beaumont’s Brewpub Cookbook - Συνταγές από τις brew pubs του Αμερικανικού βορρά, που αναδεικνύουν τα φαγητά που ταιριάζουν απόλυτα με μπύρα
Αξιολογήστε μια μπύρα! - η αξιολόγηση της μπύρας είναι μια εύκολη και απολαυστική μέθοδος να μάθετε περισσότερα για τη μπύρα.

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

το 4ari.gr


Όλα ξεκίνησαν περίπου πριν 3 χρόνια, όταν μια ομάδα παιδιών, όλοι τους φοιτητές του ΤΕΙ Καβάλας, αποφάσισαν να φτιάξουν ένα site.
Με πολλές ιδέες και αρκετή όρεξη έγιναν οι πρώτες συγκεντρώσεις και τα θεμέλια στήθηκαν. Πρώτο στόχος η εύρεση ονόματος για το forum. Ακούστηκαν πολλές ιδέες αλλά στο τέλος επικράτησε το "4ari", ονομασία που έχουν δώσει οι φοιτητές στο λεωφορείο που τους πηγαίνει στο ΤΕΙ, καθώς έχει τον αριθμό 4.
Σιγά σιγά λοιπόν ξεκίνησε η λειτουργία του και από την αρχή υπήρχαν θετικά δείγματα. Οι πρώτοι φοιτητές που άρχισαν να το δουλεύουν ανακάλυψαν ένα site με μη κερδοσκοπικό σκοπό, το οποίο πρόσφερε βοήθεια για τα μαθήματα και αποτελούσε μια ευχάριστη παρέα για όλους. Αυτή τη στιγμή αριθμεί κοντά στα 1500 μέλη και με τον καιρό η παρέα θα συνεχίσει να μεγαλώνει. Ανακοινώσεις και διοικητικά θέματα του ΤΕΙ, θέματα εξετάσεων, βίντεο, κουτσομπολιό εις βάρος καθηγητών, μουσικά νέα και γενικά ότι άλλο έχει σχέση με το ΤΕΙ Καβάλας και όχι μόνο είναι μερικά από τα πράγματα που μπορείτε να βρείτε στο site.
Ένα portal -forum που δημιουργήθηκε από τους φοιτητές για τους φοιτητές και πραγματικά χαίρομαι που είμαι μέλος του.

διεύθυνση: http://www.to4ari.gr/

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Θεατοί εν δράσει...(λίγα λόγια)





Το Θεατρικό Εργαστήρι του ΤΕΙ Καβάλας "Θεατοί εν δράσει" ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2007 όταν κάποιοι φοιτητές ανακοίνωσαν την επιθυμία τους για τη δημιουργία θεατρικής ομάδας στον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων του ΤΕΙ και πρόεδρο του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας κύριο Νίκο Κιούρτη.Σε μια πρώτη συνάντηση που έλαβε χώρο στο γραφείο διασύνδεσης του ΤΕΙ ο κύριος Κιούρτης πρότεινε στην ηθοποιό και θεατρολόγο κυρία Κάλλη Πρεπόνη να αναλάβει την διδασκαλία της νεοσύστατης ομάδας.Το πρώτο ζήτημα που προέκυψε ήταν ο χώρος των συναντήσεων - η στέγη της ομάδας - αφού θα έπρεπε να είναι σε μια τοποθεσία προσιτή απ' όλους. Την λύση ήρθε να δώσει η Στέγη Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Καβάλας η οποία βρίσκεται πάνω απ' τον δημοτικό κήπο στο κέντρο της πόλης.Έχοντας λύσει το θέμα της στέγασης, το δεύτερο θέμα που προέκυψε ήταν το όνομα της ομάδας. Μετά από ομόφωνη απόφαση το όνομα αυτών έγινε "Θεατοί...εν δράσει".
Αποκορύφωμα της δουλειάς του εργαστηρίου ήταν η επιτυχημένη παράσταση "Ατρείδες εν συντομία" η οποία παρουσιάστηκε στο ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας αλλά και στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών στα πλαίσια της 5ης Πανελλήνιας Πανεπιστημιάδας Θεάτρου τον περασμένο Μάιο.
Υπεύθυνη-καθηγήτρια του εργαστηρίου είναι η ηθοποιός και θεατρολόγος Κάλλη Πρεπόνη. Υπο την καθοδήγησή της οι φοιτητές μυούνται στις βασικές αρχές του θεάτρου: σε τεχνικές αυτοσχεδιασμού, ορθοφωνίας, στην ιστορία τέχνης, στη σκηνική μάχη ενώ επίσης παρακολουθούν και σεμινάρια θεάτρου από γνωστούς ηθοποιούς και γενικότερα ανθρώπους της τέχνης από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Φέτος η θεατρική ομάδα κατάφερε να ανεβάσει με απόλυτη επιτυχία το θεατρικό έργο του Albert Gurney, "η Τραπεζαρία".
Για περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα μπορείται να απευθυνθείται στην παρακάτω διεύθυνση:http://www.facebook.com/group.php?gid=57210693983

Θεατοί εν δράσει..



Θεατοί…επί της Τραπεζαρίας - Ακάθεκτο συνεχίζει το θεατρικό εργαστήρι του ΤΕΙ
12 Ιουνίου, 2009

Ποια να το φανταζόταν βρε Κάλλη τον Απρίλη του 1986, τα βράδια που κοιμόμασταν στο τετράκλινο του Blue Bay Hotel της Ρόδου, ότι ύστερα από 23 χρόνια θα φτάναμε στο εξής σημείο. Εσύ να «μοντάρεις» και να «κουμαντάρεις» σαράντα περίπου φοιτητές του θεατρικού εργαστηρίου ΤΕΙ Καβάλας ως σκηνοθέτιδα, εγώ να παρακολουθώ επί σκηνής του «Θεατούς…εν δράσει» στην παράσταση «Τραπεζαρία» και η Σοφία να κάθεται στην πρώτη σειρά των καθισμάτων παρακολουθώντας τη δράση της φίλης και συμμαθήτριας.Βέβαια από την τετράδα του ‘86 έλειπε η Μαρία, ωστόσο τα χρόνια που πέρασαν και οι οικογενειακές υποχρεώσεις της καθεμιάς μας, έχουν κατά πολύ διαφοροποιήσει τις ζωές μας. Πάντως να ξέρεις ότι μια ιδέα σφήνωσε στο μυαλό μου κι ως γνωστό όταν εγώ κολλάω κάπου, δύσκολα αλλάζω άποψη. Σκέφτηκα λοιπόν στην επόμενη παράσταση που θα σκηνοθετήσεις, να ετοιμάσω μια κερκίδα «φανατικής παλιοσειράς». Τα μέλη της οποίας αφενός θα παρακολουθήσουν τις προσπάθειες που καταβάλεις κι αφετέρου, θα σ’ αναγκάσουν ν’ ανέβεις στη σκηνή για τη στιγμή του τελικού ένθερμου χειροκροτήματος.Αλλάζω ρότα κι αφήνω στην άκρη τα προσωπικά μας, τα οποία υποθέτω ότι ουδόλως απασχολούν τους αναγνώστες του κειμένου. Εξάλλου το ζουμί της υπόθεσης δεν είναι τα όσα έχω να εκμυστηρευτώ εγώ στη σκηνοθέτιδα, αλλά τα όσα έχω να «προσάψω» στη θεατρική ερασιτεχνική ομάδα του ΤΕΙ. Σ’ αυτά τα παιδιά που επιτέλους έχουν δίπλα τους την Κάλλη Πρεπόνη να τους πυρπολεί τη φαντασία και να τους ξεσηκώνει τη δημιουργικότητα. Σ’ αυτά τα νεαρά παιδιά, που αντί να σπαταλούν το χρόνο τους στα τραπεζοκαθίσματα των καφέ και στα σκαμπό των μπαρ, συνεργάζονται για να εκτονώνουν το μεράκι τους. Σ’ αυτά τα παιδιά, που αν και διανύουν την οργιώδη νεανική ηλικία, ωστόσο στοιχίζονται πίσω από την «αρχηγό» και πειθαρχούν στις απαιτήσεις ενός θεατρικού θιάσου.Σ’ αυτά τα παιδιά λοιπόν οφείλω ν’ αποδώσω τα εύσημα για το μεράκι τους, για την επένδυση του χρόνου τους, για τον κόπο τους και φυσικά για το τελικό αποτέλεσμα που παρουσίασαν, στο ασφυκτικά γεμάτο αμφιθέατρο του ΤΕΙ την Τετάρτη. Σ’ αυτά τα παιδιά οφείλουμε γενικότερα να απευθύνουμε τα συγχαρητήριά μας και δημόσια, αφού ιδιωτικά το πράξαμε εγώ κι ο φίλος μου ο Παύλος, κατά την διάρκεια της παράστασης. Εξάλλου τόσο εκείνος όσο κι εγώ, πάντα καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα.Ότι οι ερασιτέχνες ηθοποιοί χρήζουν τιμής, όχι μόνο γιατί δεν αμείβονται, αλλά κυρίως γιατί αγωνίζονται «ορφανοί» και άνευ οποιασδήποτε στήριξης των τοπικών φορέων. Ας είναι καλά τουλάχιστον η διοίκηση του ΤΕΙ Καβάλας, που αγκάλιασε την ιδέα της Κάλλης και στηρίζει με όσες δυνάμεις διαθέτει, τους «Θεατούς…εν δράσει». Ίσως κάποια στιγμή και οι λοιποί «πεφωτισμένοι» που χρησιμοποιούν τον πολιτισμό ως βολική προεκλογική καραμέλα, να αντιληφθούν το μέγεθος της στήριξης που αξίζει το ντόπιο δυναμικό και δη το θεατρικό.

ΘΑ ΠΕΡΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑ;
Τέλος η μουρμούρα και σας παρακαλώ να περάσετε στην «Τραπεζαρία», προκειμένου να παρακολουθήσετε 18 μικρές ή λίγο μεγαλύτερες ιστορίες, άριστα «διαπλεκόμενες» μεταξύ τους, οι οποίες αποτέλεσαν το υλικό της παράστασης. Μπορεί ο χώρος του αμφιθεάτρου να μην ενδείκνυται ως απολύτως θεατρικός, ωστόσο η ομάδα κατάφερε πολύ αποτελεσματικά να το διακοσμήσει με τα βολικά σκηνικά. Μια τραπεζαρία σαν δωμάτιο που μέσα της περιελάμβανε τα βασικά αντικείμενα του έργου. Ένα μεγάλο τραπέζι κι οκτώ καρέκλες. Επιπλέον κάποιες γλάστρες, ένας μπουφές, ένας καθρέφτης, μια πολυθρόνα, ένα φωτιστικό δαπέδου, δύο κηροπήγια, δίσκοι - ποτήρια - φλιτζάνες που έρχονταν κι έφευγαν σύμφωνα με τις επιταγές του έργου. Πάνω από το σκηνικό και μέσω προτζέκτορα, προβαλλόταν μια εικόνα για κάθε ιστορία. Το εξωτερικού ενός σπιτιού, μέσα στο οποίο υποτίθεται πως εξελισσόταν η ιστορία της τραπεζαρίας.Αριστερά της σκηνής οι «ζωντανοί μουσικοί» της παράστασης, οι οποίοι κυριολεκτικά ιδροκοπούσαν. Αφού έβγαιναν από τη σκηνή κι έμπαιναν στην ορχήστρα. Αυτό εξάλλου δε σημαίνει ερασιτεχνικό θέατρο; Όλοι να καταπιάνονται με όλα. Απέναντι στα παιδιά, μια πλατεία γεμάτη. Στις μπροστινές σειρές των καθισμάτων όλοι εμείς, οι «σεβάσμιοι θεατές» που εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μία θεατρική παράσταση. Η οποία ευτυχώς δεν φιλοξενήθηκε στις ποντικότρυπες του Δημοτικού Ωδείου και του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων & Τεχνών, αλλά ούτε και σε οποιαδήποτε μπαρ της πόλης. Ενώ στη «γαλαρία» βολεύτηκαν αμέτρητοι φοιτητές που επένδυσαν το χρόνο τους, εκπαιδευόμενοι θεατρικά και ενθαρρύνοντας φίλους και συμφοιτητές. Αυτή η ενθουσιώδης «γαλαρία» άξιζε όχι μόνο τις προσπάθειες των «Θεατών…εν δράσει» αλλά και τη στήριξη όλων μας. Αυτή η «γαλαρία» που κάποιες στιγμές λειτούργησε ακόμη και ως κλαμπ φανατικών οπαδών συγκεκριμένου ηθοποιού.

ΕΠΙΦΟΡΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ
Ποιο ήταν λοιπόν το κεντρικό νόημα της παράστασης; Μια τραπεζαρία. Μια τραπεζαρία η οποία θα μπορούσε να ανήκει στο οποιοδήποτε σπίτι, ωστόσο εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται πως είναι κάτι παραπάνω από αυτό. «Η Τραπεζαρία» του Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα A.R.Gurney είναι ένα θεατρικό έργο που βοηθά το κοινό να εισέρθει σε 18 διαφορετικά σπιτικά, παρακολουθώντας οικογένειες που στην πάροδο του χρόνου έχουν στην κατοχή τους ένα σετ τραπεζαρίας κατασκευασμένο το 1898. Καθώς το έργο κυλά, οι θεατές έρχονται αντιμέτωποι άλλοτε με σκηνές οι οποίες αφορούν στην τραπεζαρία αυτή καθ’ αυτή και στον συναισθηματικό δεσμό του κατόχου μαζί της, ή απλά αντικατοπτρίζουν την κουλτούρα των οικογενειών. Καθώς οι κάτοχοι της τραπεζαρίας μεταβαίνουν από τη μια εποχή στην οποία, οι θεατές αντιλαμβάνονται ότι είτε για το δωμάτιο είτε για τα συγκεκριμένα έπιπλα φαίνεται να κυριαρχεί η παράδοση, σε μια εποχή εξέλιξης και προόδου.Μία και μοναδική παράσταση πρόλαβαν να παρουσιάσουν στο κοινό τα μέλη του θεατρικού εργαστηρίου, αφού στη συνέχεια θα πρέπει ν’ ασχοληθούν με την εξεταστική περίοδο. Κατά πάσα πιθανότητα όμως οι «Θεατοί…εν δράσει» θα επιστρέψουν το φθινόπωρο, επαναλαμβάνοντας την «Τραπεζαρία» και δίνοντας την ευκαιρία σε περισσότερους θεατές να τους χειροκροτήσουν. Συμπληρωματικά να αναφερθεί ότι μεταξύ των 18 επιμέρους ιστοριών, υπήρξε ένα διάλειμμα αρκούντως χορταστικό, η διάρκεια του οποίου προτείνω να μειωθεί στην επανάληψη. Η δε έκπληξη της ομάδας ήρθε στο τέλος της παράστασης, όταν οι ηθοποιοί σκορπίστηκαν στο αμφιθέατρο και πρόσφεραν στους θεατές ποτήρια με κρασί. Έτσι ώστε να μετέχουν στο πάρτι που είχε στηθεί, ενώνοντας νοητά τη σκηνική τραπεζαρία και την κατάμεστη πλατεία.

ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ…
Κάλλη, γερά και με τσαμπουκά. Τα καλά κόποις κτώνται. Τόσο για σένα, όσο και για τα θεατρικά παιδιά σου. Α, ναι και κάτι τελευταίο. Εσύ κυρία μου, πότε σκοπεύεις να ανέβεις στο θεατρικό σανίδι και να μου αποδείξεις ότι εκτός από φίλη πετυχημένη σκηνοθέτιδα, έχω και φίλη πετυχημένη ηθοποιό; Την απάντηση δεν την περιμένω δημόσια. Προτιμώ να τα πούμε σε αυστηρά προσωπικό επίπεδο, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα και τα ακόμη πιο αδιάκριτα αυτιά…!

ΒΟΥΛΑ ΘΑΣΙΤΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ

πηγή:http://www.proininews.gr/?p=3184

Θεατοί εν δράσει...


ΣΤΟ ΚΑΤΑΜΕΣΤΟ ΑΠΟ ΘΕΑΤΕΣ ΚΛΕΙΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΤΕΙ
Οι "Θεατοί εν δράσει" ανέβασαν την "Τραπεζαρία" του Άλμπερτ Ρ. Γκέρνυ
Η παράσταση γενικά έγινε δεκτή με θερμές αντιδράσεις από τους σπουδαστές που στήριξαν μαζικά την ωραία προσπάθεια των περίπου σαράντα συμφοιτητών τους
Στο κατάμεστο τη βραδιά της περασμένης Τετάρτης κλειστό αμφιθέατρο του ΤΕΙ Καβάλας, η φοιτητική θεατρική ομάδα "Θεατοί εν δράσει" παρουσίασε το έργο του Αμερικανού συγγραφέα Αλμπερτ Ράμσντελ Γκέρνυ με τίτλο "Η τραπεζαρία" σε σκηνοθεσία Κάλλης Πρεπόνη. Η παράσταση γενικά έγινε δεκτή με θερμές αντιδράσεις από τους σπουδαστές που στήριξαν μαζικά την ωραία προσπάθεια των περίπου σαράντα συμφοιτητών τους.
Το έργο αποτελείται από δεκαοκτώ σκηνές - ιστορίες οι οποίες έχουν ως κοινό σημείο τους το ότι εκτυλίσσονται σε μια τραπεζαρία. Μέρος συγκέντρωσης της οικογένειας, χώρο "ιερό" όπου δεν μπορεί να μπει ο καθένας, αλλά και τόπο όπου γίνονται όλα εκείνα που είναι καλύτερο να παραμένουν κρυφά...
Τα παιδιά έκαναν μια θαυμάσια προσπάθεια η οποία παρά τις ατέλειες της που εύλογα απορρέουν από την ερασιτεχνική φύση του όλου εγχειρήματος (για παράδειγμα ένα έργο τόσο μεγάλο σε διάρκεια και με τόσους ρόλους, δύσκολα υποστηρίζεται ακόμη κι από έναν αμιγώς επαγγελματικό θίασο), έδειξε πως στο ΤΕΙ έχει δημιουργηθεί ένας πυρήνας δημιουργίας, ικανός να φέρει εις πέρας φιλόδοξα πράγματα, όπως είναι μια παράσταση δυο ωρών, γεμάτη από εναλλαγές σκηνών και βέβαια χαρακτήρων. Πραγματικά αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην ομάδα που επέλεξε το δύσκολο δρόμο ειδικά για τη μουσική επένδυση του έργου, αφού τα πάντα παίχθηκαν επί τόπου από την ορχήστρα των "Θεατών εν δράσει". Επίσης καλή εντύπωση δημιούργησε η μικρή δεξίωση που ετοίμασε η ομάδα για τους αποχωρούντες - μετά το πέρας της παράστασης - θεατές. Έπειτα από τόσες πρόβες που έφεραν αυτό το ικανοποιητικό αποτέλεσμα θα έλεγε κανείς πως είναι άδικο η παράσταση να ανέβει όλο κι όλο μια φορά ακόμη για την Θεατρική Πανεπιστημιάδα που θα πραγματοποιηθεί τον επόμενο Οκτώβριο στην πόλη των Σερρών. Ως εκ τούτου καλό θα ήταν να σχεδιαστεί από τώρα η παρουσίαση της "Τραπεζαρίας" και σε κάποιον κεντρικό χώρο της Καβάλας, όταν οι φοιτητές - μέλη των "Θεατών εν δράσει" επιστρέψουν από τις θερινές διακοπές τους.

Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Πανελλήνιες




Στις 15 Μαΐου ξεκινάνε οι εξετάσεις των πανελληνίων. Χιλιάδες παιδιά σε όλη την Ελλάδα περάσανε όλο το χρόνο τους διαβάζοντας. Επίσης στερήθηκαν αρκετά πράγματα προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους(τον δικό τους ή και των γονέων τους).
Καταρχήν υπομονή και κουράγιο, ο γάιδαρος φαγώθηκε και η ουρά είναι πολύ μικρή
Όμως μην απελπίζεστε και μην δίνεται ιδιαίτερη σημασία σε λόγια τύπου ''Τώρα κρίνεται το μέλλον σας''. Ακόμα δεν έχετε ζήσει ούτε τα 3/4 της ζωής σας (σε λογικά πλαίσια),υπάρχει μπόλικη ζωή μετά για να φτιάξετε το μέλλον σας όπως θέλετε. Εννοείται φυσικά ότι το να περάσετε σε μια σχολή της αρεσκείας σας και να πραγματοποιήσετε το όνειρο σας είναι το καλύτερο πράγμα, αλλά ακόμα και τότε αν δείτε ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα περιμένατε , μην απογοητευτείτε.
Ακόμα και αν το σύστημα σας πετάξει σε μια σχολή που δεν σας αρέσει, υπάρχει πολύς χρόνος να ξαναρχίσετε από την αρχή και να επιτύχετε.
Γι' αυτό μην απελπίζεστε και μην αγχώνεστε, απλώς μην τα παρατάτε και όλα θα γίνουν όπως τα θέλετε
Καλή επιτυχία στις εξετάσεις σας.

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Ήταν λίγο πριν τις 7.30μμ όταν πάγωσε το χαμόγελο

ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΒΟΥΜΕ ΚΕΡΑΚΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ


Ήταν λίγο πριν τις 7:30 το απόγευμα της Κυριακής όταν όλη η χώρα πάγωσε στο θανάσιμο άγγελμα του καταστροφικού δυστυχήματος, η μεγαλύτερη ίσως ως τώρα τραγωδία στους Ελληνικούς δρόμους ήταν γεγονός. Το λεωφορείο με το οποίο επέστρεφαν μαθητές μετά από μία εκδρομή συγκρούστηκε με νταλίκα που δίπλωσε στην εθνική οδό, Λάρισας - Θεσσαλονίκης, στο 386 χιλιόμετρο στα Τέμπη. Η νταλίκα καρμανιόλα μετέφερε φορτίο με νοβοπάν που εκτινάχτηκαν με ιδιαίτερη σφοδρότητα και...
χτύπησαν το σχολικό λεωφορείο και τους μαθητές. Αποτέλεσμα, 21 ανυποψίαστοι μαθητές πάνω στον ανθό της νιότης τους βρήκαν τραγικό θάνατο λίγα μόλις χιλιόμετρα πριν επιστρέψουν στα σπίτια τους. Τα αστεία και τα παιχνίδια των εκδρομέων μαθητών μετατράπηκαν σε κόλαση σε μια στιγμή Το γέλιο πάγωσε στα χείλη.

Και θρήνος και θάνατος απλώθηκαν στα πανέμορφα Τέμπη.

13 Απριλίου 2003

Μια ημερομηνία που η Ελλάδα δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσει. Μια ημερομηνία που έκανε το ποτήρι στην ατέλειωτη αλυσίδα των χιλιάδων τροχαίων ατυχημάτων που συμβαίνουν στην Ελλάδα να ξεχειλίσει.

13 Απριλίου 2003 η ημέρα που έκανε μια ολόκληρη Ελλάδα να παγώσει όταν με τρόμο και δέος πληροφορήθηκε για το τραγικότερο δυστύχημα των Ελληνικών δρόμων που καταγράφηκε ποτέ.

21 νεαρά παιδιά, μαθητές, έφηβοι πάνω στον ανθό της νιότης τους πλήρωσαν με την ζωή τους σφάλματα και παραλείψεις κάποιων που είναι δυστυχώς και αυτοί γονείς με παιδιά!

Ένα τραγικό τροχαίο ατύχημα, που δεν χωρά στο νου και στην λογική και που από ότι φαίνεται ευθύνονται πολλοί. Πολλοί περισσότεροι από ότι ίσως φαίνεται από την πρώτη ματιά.

Τα τελευταία χρόνια η χώρα μας κατέκτησε την πιο μακάβρια πρωτιά στην Ευρώπη. Ήλθε πρώτη στα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα και στους θανάτους από αυτά!

Γιατί άραγε; Γιατί η ανθρώπινη ζωή αξίζει τόσο λίγο στην χώρα μας ;Γιατί σε κάθε έξοδο η εκδρομή τόσοι άνθρωποι δεν επιστρέφουν στα σπίτια τους;

Γιατί η χώρα μας να έχει αυτό το θλιβερό και μακάβριο προνόμιο τόσων τραγικών ατυχημάτων;

Γατί θρηνούμε τόσο συχνά για τόσες αθώες ψυχές που χάνονται; Γιατί η Ελλάδα μας αιμορραγεί συνεχώς; Ατέλειωτα γιατί ψάχνουν για λύσεις και απαντήσεις! Ψάχνουν για την αλήθεια και για ότι κρύβεται πίσω από αυτά που δεν λέγονται και που επιτέλους πρέπει κάποτε να μάθουμε όλοι. Για να προστατευθούμε οι ίδιοι για να σώσουμε τα παιδιά μας , τα υπόλοιπα παιδιά!!!

Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη έχει να μας δώσει ένα μήνυμα που πέρα από την τραγικότητα του είναι και μια αφετηρία για να αλλάξουν στη χώρα μας πολλά!



Ένα ακόμα συνηθισμένο θανατηφόρο ατύχημα; Όχι, αυτό δεν ήταν ένα συνηθισμένο τροχαίο ατύχημα. Κάτω από τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε και από τις ευθύνες που προέκυψαν είναι ένα έγκλημα.

Έγκλημα με πάρα πολλούς ενόχους, αφού κανένα μέτρο ,καμία πρόληψη κανένας κανόνας δεν τηρήθηκε σε αυτό το άρμα του Άρη που σκόρπισε τρόμο και θάνατο στην αιματοβαμμένη από αθώο αίμα άσφαλτο.

Φτάνει πια, όχι άλλο αίμα, η μια τραγωδία διαδέχεται την άλλη.

Είναι απίστευτο είναι παράλογο .Αέναος θρήνος χωρίς αρχή και τέλος.

Βωβοί συγκλονισμένοι , έντρομοι θεατές παρακολουθούμε μέσα από τα σπίτια μας τον βομβαρδισμό της δικής μας Βαγδάτης, του δικού μας Κόσσοβου. Μέχρι η επόμενη βόμβα να πέσει στο δικό μας σπίτι!

Ανίκανοι και ανήμποροί, όπως πιστεύουμε να κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε το κακό. 'Έτσι τουλάχιστον μας κάνανε να πιστεύουμε και να είμαστε. Και όμως για όλα αυτά που γίνονται φταίμε όλοι. Κι όμως πολλές φωνές , σαν ενωθούν μπορούν να κάνουν την διαφορά .Να αντισταθούμε , να αντιδράσουμε να εναντιωθούμε σε αυτόν τον ακήρυκτο πόλεμο της ασφάλτου.

Μπορούμε να απαιτήσουμε καλλίτερους Εθνικούς δρόμους, χωρίς λακκούβες και επικίνδυνες αποκλίσεις, δρόμους πλατείς, με ασφαλιστικά διαζώματα, με σωστές σημάνσεις ,με επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας και προ παντός με συνεχή και επιμελή αστυνόμευση.

Μέτρα σωστά και βαρύτερες ποινές, χωρίς επιείκεια, για όλους όσους παρανομούν . Αυστηρές κυρώσεις για επικίνδυνα φορτία ,επικίνδυνα φορτηγά τήρηση ωραρίου κυκλοφορίας για τους επαγγελματίες.

Ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τους πολίτες και την Τροχαία για καταγγελίες για ότι επικίνδυνο κυκλοφορεί στους Εθνικούς μας δρόμους.

Και πάνω απ' όλα η διαρκή μας επαγρύπνηση και εγρήγορση, όλων μας αρχών και πολιτών.

Η λήθη και η σιωπή μας είναι ισοδύναμη με συγκάλυψη.

http://www.seasyp.gr/lightacandle/

πηγή: troktiko

Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Καλό ταξίδι θείε...


Έχουν περάσει 5 ώρες από τη στιγμή που το έμαθα. Κοιτάζω τη φωτογραφία σου και ακούω το soundtrack της ταινίας " A Beautiful mind", πραγματικά ήσουν ένας υπέροχος άνθρωπος. Λυπάμαι, που δεν μπόρεσα να σ' αγκαλιάσω περισσότερο, που δεν τσακωθήκαμε περισσότερο, που δεν είχαμε περισσότερες έντονες στιγμές. Θα μου λείψεις.
Θυμάσαι τότε που ήμουν μικρός και ήθελα το παιχνίδι του γιου σου και συ με πήρες αγκαλιά και μου το έδωσες αργότερα κρυφά.
Θυμάσαι τότε που είχα κατέβει νωρίς να ανοίξω το μαγαζί και όταν ήρθες έκανες συνέχεια βόλτες πάνω κάτω με τη μηχανή και γέλαγες.
Θυμάσαι όταν έβαλες στα 40 σου σκουλαρίκι τι έγινε με τον παππού.
Θυμάσαι που ερχόμασταν σπίτι σου και μας έφτιαχνες τις γαριδομακαρονάδες.
Θυμάσαι όταν πηγαίναμε στην Αθήνα για αγορές που στην επιστροφή σταματούσαμε σ' ένα εστιατόριο και τρώγαμε συνέχεια μπιφτέκια.
Θυμάσαι τι γινόταν κάθε Σάββατο βράδυ, την ώρα της πληρωμής.
Θυμάσαι που σε λέγαμε τσιγκούνη γι' αυτό το λόγο.
Θυμάσαι που πάντα έτρωγες φρυγανιά και κασέρι για να σε "κρατήσει".
Θυμάσαι που όλο πήγαινες απέναντι στο Σταμάτη και έτρωγες τα κουλούρια.
Θυμάσαι τα γέλια που κάναμε τα μεσημέρια πριν κλείσουμε.
Θυμάσαι μετά την εγχείριση που σε πήρα τηλέφωνο και μου είπες ότι όλα είναι μια χαρά.
Θυμάσαι... Εγώ όμως θυμάμαι και δεν πρόκειται να σε ξεχάσω ποτέ...
Καλό σου ταξίδι θείε...

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

γιατί πάλι....

ήρθαμε...συναντηθήκαμε...προσπαθήσαμε...
ερωτευτήκαμε...σ'αγάπησα...
έφυγες...πόνεσα...έκλαψα...
ηρέμησα..χαμογέλασα...εμφανίστηκες...
πονάω...

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Παναγής Αντωνόπουλός


Ο "Ναυτίλος εν απομαχία", όπως του αρέσει να δηλώνει ο ίδιος για τον ευατό του, μπαρκάρει μετά το οκτατάξιο τότε γυμνάσιο και ακολούθησε τη μοίρα των προγόνων του. Πέρασε μια ζωή πάνω στο πάλκο της λαμαρίνας, έχοντας ως πρωταγωνιστές θάλασσες, αγέρηδες, αστερισμούς και πυξίδες, στο μεγάλο έργο που ανέβασε <<της ζωής του>>.
Η "γνωριμία μου μαζί του έγινε πριν 4 χρόνια. Μαθητής της τελευταίας τάξης του λυκείου τότε, είχα το ραδιόφωνο ανοιχτό, για να μου παρέχει τη μεταμεσονύχτια ξεκούραση. Τότε σε μια εκπομπή που άκουγα εκείνο τον καιρό, βγήκε και ο κ. Παναγής. Ως παλιός ναυτικός, χρόνια μέσα στις θάλασσες, είχε αρχίσει και αποτύπωνε τις εμπειρίες του πάνω σε κομμάτια χαρτί και εκείνη τη νύχτα τις μοιράστηκε μαζί μας.
Μερικοί θα πουν ότι έχει επηρεαστεί από τον Καββαδία, εμένα απλώς μ' αρέσει γιατί είναι αυθεντικός.

Θα σας αφιερώσω το αγαπημένο μου ποιήμα, λέγεται "Συ θάλασσα και είναι απο τη μοναδική του συλλογή με τίτλο "Το μπάρκο".

Έκλεψα του ουρανού τη φορεσιά τη γιορτινή.
Στο στέρνο κάρφωσα την Κασσιόπεια, λαχταριστό πλουμίδι.
Συ θάλασσα μου 'κλεψες την ψυχή
και μ' έστειλες σα λάφυρο στου Ποσειδώνα την οργή παιχνίδι

Άρπαξα των Μουσών τη γνώση την ωδή.
Πέρασα στο λαιμό μου τον Ωρίωνα, αδαμαντόφορτο στολίδι,
και έτρεξες ζηλότυπα, συ θάλασσα φθονερή,
σταμάτησες μνησίκακα αυτό που μόλις άρχιζα ταξίδι.

Στο θόλο τον ουράνιο τον άφαντο εμίσεψα,
έμεινα εκεί μαρμαρωμένος, τον Σταυρό του Νότου να λατρεύω.

Συ θάλασσα με πρόδωσες και ας σε πίστεψα
τα θέλγητρά σου δε μ' άφησες να χαρώ που τώρα αγναντεύω.

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Coulrophobia

Άλλοι θα πουν ότι είναι της μόδας, άλλοι ότι το χρησιμοποιούμε για να εντυπωσιάσουμε και μερικοί θα ισχυριστούν ότι είναι απλά μέσα στο μυαλό μας.

Ο φόβος είναι ένα βασικό
συναίσθημα που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου. Είναι ένας μηχανισμός που μας προστατεύει. Όταν όμως ο φόβος συνεχίζει να υφίσταται, ενώ δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος, τότε μετατρέπεται σε φοβία και γίνεται εμπόδιο στην φυσιολογική αντιμετώπιση της καθημερινότητας του ατόμου. Η διαφορά του φόβου από τη φοβία που αισθάνεται ένα άτομο είναι ίσως το πρώτο στάδιο το έπομενο στάδιο είναι η αποδοχή. Ο φόβος είναι μιά λειτουργία και προστασίας του ατόμου απαραίτητη για τη σωματική αλλα και τη ψυχική του υγεία .( Βικιπαίδεια)

Όλα ξεκίνησαν απο ένα όνειρο στην ηλικία των τεσσάρων. Περπατούσα με τη μητέρα μου σ'ένα γνωστό δρόμο της πόλης μου. Της κρατούσα το χέρι και από ότι είχα καταλάβει επιστρέφαμε σπίτι. Ξαφνικά κάτι μου τραβάει την προσοχή, κόσμος πολύς είχε μαζευτεί σε ένα συγκεκριμένο σημείο και είχε σχηματίσει ένα μεγάλο κύκλο γύρω του. Στη μέση καθόταν ένας κλόουν και 'επαιζε με κάτι μπάλες. Πλησίασα και εγώ, να δω από κοντά τα κόλπα του. Με το που πηγαίνω μπροστά συνηδειτοποιώ ότι ήμουν μόνος, όλος ο κόσμος είχε φύγει. Σκέφτομαι ότι τέλειωσε γρήγορα η παράσταση και πιάνω το χέρι της μητέρας μου να επιστρέψω σπίτι. Έτσι όπως προχωράω γυρίζω το κεφάλι μου και βλέπω τη μητέρα μου( την αναγνώρισα απο το παλτό της) να περπατάει στο βάθος μόνη της στην αντίθετη κατεύθυνση. Γυρίζω και βλέπω ότι το χέρι μου το κράταγε ο κλόουν κοιτάζοντάς με ένα απαίσιο βλέμα (ακόμα το θυμάμαι...). Ευτυχώς σ'αυτό το σημείο πάντα πετάγομαι και δεν υπάρχει συνέχεια.

Από τότε το όνειρο το έχω δει αρκετές φορές, χωρίς να έχει προηγηθεί τίποτα συγκεκριμένο κατά τη διάρκεια της μέρας που να το προϊδεάζει. Τελευταία φορά το είδα χτες το βράδυ, έτσι και η αφορμή της ανάρτησης.

Coulrophobia (ή κλοουνοφοβία.. αν και δεν έχει βρεθεί όρος στα ελληνικά) είναι η φοβία των ανθρώπων για τους κλόουν.

Μπορεί να είναι το ψεύτικο χαμόγελό τους ή το βλέμα τους, μπορεί και ο συνδυασμός αυτών των δύο σε ένα κακό όνειρο, όπως στην περίπτωσή μου. Αυτό όμως δεν συμβαίνει με όποιον κλόουν βλέπω. Υπάρχουν φορές που αντικρίζω κάποιον χωρίς να νιώσω τίποτα και άλλες που το σφίξιμο στην καρδιά είναι ανυπόφορο. Ακόμα δεν έχω καταφέρει να ξεκαθαρίσω το γιατί αυτής της διαφοροποίησης, είναι κάτι που βγαίνει απο μέσα μου εκείνη τη στιγμή.

Τελευταία σημείωση..ο κλόουν στο θρίλερ του Στίβεν Κινγκ, με τρομαξε όπως τρόμαξε και τους περισσότερους, δεν το παρακολούθησα και άνετα όμως.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Μοναξιά..

Βγαίνω από την πόρτα του σπιτιού και φοβάμαι να προχωρήσω παραπέρα,
σαν ένα τυφλό που φοβάται το σκοτάδι και λαχταρά μια ηλιαχτίδα φως,
σαν έναν κωφό που περιμένει ν' ακούσει ένα ψαλμό από το θεό.

Βγαίνω από την πόρτα του σπιτιού και φοβάμαι να προχωρήσω παραπέρα πλήθος αγνώστων προχωρά, τα βήματα μεγάλα, οι ρυθμοί γρήγοροι. Προσπαθώ να τους κλέψω μια καλημέρα, ένα χαμόγελο αλλά μάταια. Κανένας δεν πρόκειται να μεταβάλλει την ρουτίνα του για έναν απών.

Βγαίνω από την πόρτα του σπιτιού και φοβάμαι να προχωρήσω παραπέρα, δυο λουλούδια βλέπω στον κήπο της ζωής, το ένα κόκκινο σαν το δειλό πάθος της καρδιάς μου κ το άλλο..το άλλο έχει μαράνει και δε τολμώ να μαντέψω.

Βγαίνω από την πόρτα του σπιτιού και φοβάμαι να προχωρήσω παραπέρα, ένας τάφος μπροστά μου και ο χρόνος έχει αφήσει το χρώμα του πάνω. Μια ξεθωριασμένη φωτογραφία και ένα όνομα χαραγμένο πάνω του με κάνουν και δακρύζω.

Κι όμως, χαρές και γέλια έρχονται στα αυτιά μου. Ένα μωρό σ' ένα καροτσάκι και από πάνω οι γονείς του , οι δικοί μου γονείς. Φαίνονται νέοι, φαίνονται χαρούμενοι, φαίνονται να έχουν ξεχάσει τι είναι θαμμένο έξω.

Βγαίνω από την πόρτα του σπιτιού μου και φοβάμαι ότι δεν ανήκω πλέον εδώ και προχωράω παραπέρα.