Άδραξε τη μέρα σου

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

Καλοκαιρινός Έρωτας

Περπατάς πανέμορφη σαν τη νυχτιά
μέσα σ'ουρανούς ξάστερους, δίχως σύννεφα
ό,τι πιο όμορφο στο σκοτάδι και στο φως
την κορμοστασιά σου και τα μάτια σου συναντώ.

Δυο μάτια γαλανά στην καρδιά μου βάλανε φωτιά
κόκκινα χείλη διψασμένα, με το κέρας της Αμάλθειας χορτασμένα.
Αβασάνιστη η ψυχή σου, ρίγος στο σώμα μου καθώς αγγίζω το κορμί σου
αναζητούμε τις εντάσεις, συνταξιδιώτες στις απολαύσεις
υπηρέτης στα θελήματά σου, ηνίοχος στον έρωτά σου
πρωταγωνιστές στο δικό μας παραμύθι,
αμαρτωλοί σε έναν άλλον κόσμο.

Παρακαλούμε το φεγγάρι να μην αναχωρήσει
την αγάπη μας μην τη μαρτυρήσει,
στην αγκαλιά μου σε κρατώ
τα μάτια να κλείσω δεν τολμώ
και αν είσαι μόνο όνειρο,φαντασία του μυαλού μου
οπτασία της καρδιάς μου,
μου αρκεί, που τώρα είμαστε μαζί.

Το χέρι μου σφιχτά κρατάς, στο αυτί μου σιγοτραγουδάς
δυο λόγια μουρμουρίζεις σα τσιγγάνα μάγισσα τις προσευχές σου μου χαρίζεις

Κι όμως, παρόλα αυτά φοβάμαι να αισθανθώ
πλουμίδι στα χέρια σου και πληγωθώ
και αν είσαι μόνο όνειρο, φαντασία του μυαλού μου,
οπτασία της καρδιάς μου, έρωτας καλοκαιρινής νυκτός,
υπάρχει ελπίδα να σε ξαναδώ;

Σηκώνεσαι και μου αφήνεις ένα φιλί,
η ζαχαρένια γεύση των χειλιών σου αεράκι ζεστό στη ζωή μου
ένα σ'αγαπώ μου λες και από τον αμαρτωλό εκείνο τόπο αναχωρείς.

Περπατάς πανέμορφη σαν τη νυχτιά
μέσα σ'ουρανούς ξάστερους δίχως σύννεφα
ότι πιο όμορφο στο σκοτάδι και στο φως
την κορμοστασιά σου και τα μάτια σου
δεν πρόκειται πλέον να ξαναδώ.