Άδραξε τη μέρα σου

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

...δανεικές αγκαλιές...

Έφυγες έτσι απλά, χωρίς μια προειδοποίηση, χωρίς να με κάνεις να καταλάβω πότε θα ήταν η τελευταία φορά που θα ερχόμασταν κοντά. Έφυγες όπως ακριβώς είχες εμφανιστείς, θυμάσαι;
Τέλη Φλεβάρη ήταν, Σαββατόβραδο. Χόρευα ασταμάτητα, δεν θυμάμαι πόσο είχα πιει. Λίγο τα  αργά φώτα, ο καπνός στην ατμόσφαιρα, η μυρωδιά της κλεισούρας και του παράνομου μ'ανάγκασαν ν'αναζητήσω καθαρό αέρα. Έψαξα, δεν μπορούσα  να βγω μόνος, χρειαζόμουν τα χάδια εκείνα.
Πήγα στο σημείο που λογικά θα με περίμενε, υπομονετικά όπως πάντα.Τίποτα όμως.
Βγαίνω τρέχοντας έξω, είμαι πολύ ζαλισμένος γα να δω καθαρά. Μαύρες φιγούρες περνάνε μπροστά μου αλλά καμία δεν πλησιάζει σ'αυτή που θέλω.Τρέχω μέχρι το δρόμο μήπως δω τίποτα να μπαίνει σε κανα σοκάκι και προλάβω το κακό,που κουράγιο.
Επιστρέφω αργά μέσα, πεσμένο το ηθικό, έφυγε και το κέφι, βασικά το χρειαζόμουν αυτό το απότομο ξεσούρωμα, θα έπιανα τιμόνι. Ξαναψάχνω, τους κάνω όλους άνω κάτω, κοιτάω σε ξένες παρέες, στην τουαλέτα, πουθενά.
Και πάνω στην απελπισία μου, εμφανίστηκες. Όχι αυτό που έψαχνα τόση ώρα, αλλά κάτι καινούργιο,κάτι διαφορετικό. Σε κοίταζα ώρα και όταν σιγουρεύτηκα ότι δεν συνοδεύεσαι, έκανα το πρώτο βήμα. Τα λόγια δεν χρειαζόντουσαν εκείνη τη στιγμή, σε άρπαξα και φύγαμε μαζί έξω. Με το που βγήκαμε δεν άντεξα και σε αγκάλιασα, πάντα μ'αρέσει να αιφνιδιάζω, αλλά και συ δεν αντιστάθηκες, ήξερα ότι το ήθελες.
Αυτό ήταν, για ένα χρόνο ήμασταν αχώριστοι, η καλύτερη συντροφιά.
Πόσες φορές κοιμηθήκαμε μαζί στα παγκάκια, περιμένοντας το επόμενο τραίνο. Πόσες φορές είχαμε μοιραστεί την ίδια μπύρα,χωρίς να το θέλεις. Πόσες φορές μου σκούπιζες την ταχύτητα από τα μάτια μου, στα τόσα ταξίδια μας. Πόσες φορές έκανες παρέα σε κάποια άλλη όταν ήθελα να το παίξω Δων Κιχώτης. Πόσες φορές, πολλές, πανέμορφες στιγμές.
Ένα μεσημέρι, έτσι στα ξαφνικά, όπως είχες εμφανιστεί, άνοιξες την πόρτα και έφυγες..ελπίζω για αγκαλιές που σε έχουν πραγματικά ανάγκη.


Στο καλό..


Το παραπάνω κείμενο το έγραψα για το μπουφάν μου, αυτό που βρήκα για να αναπληρώσω εκείνο που μου έκλεψαν. Με την ολοκλήρωση ενός χρόνου,πιστέψτε το ή όχι, άνοιξε την πόρτα από το αμάξι και την έκανε, την ώρα που οδηγούσα..