Άδραξε τη μέρα σου

Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Καλό ταξίδι θείε...


Έχουν περάσει 5 ώρες από τη στιγμή που το έμαθα. Κοιτάζω τη φωτογραφία σου και ακούω το soundtrack της ταινίας " A Beautiful mind", πραγματικά ήσουν ένας υπέροχος άνθρωπος. Λυπάμαι, που δεν μπόρεσα να σ' αγκαλιάσω περισσότερο, που δεν τσακωθήκαμε περισσότερο, που δεν είχαμε περισσότερες έντονες στιγμές. Θα μου λείψεις.
Θυμάσαι τότε που ήμουν μικρός και ήθελα το παιχνίδι του γιου σου και συ με πήρες αγκαλιά και μου το έδωσες αργότερα κρυφά.
Θυμάσαι τότε που είχα κατέβει νωρίς να ανοίξω το μαγαζί και όταν ήρθες έκανες συνέχεια βόλτες πάνω κάτω με τη μηχανή και γέλαγες.
Θυμάσαι όταν έβαλες στα 40 σου σκουλαρίκι τι έγινε με τον παππού.
Θυμάσαι που ερχόμασταν σπίτι σου και μας έφτιαχνες τις γαριδομακαρονάδες.
Θυμάσαι όταν πηγαίναμε στην Αθήνα για αγορές που στην επιστροφή σταματούσαμε σ' ένα εστιατόριο και τρώγαμε συνέχεια μπιφτέκια.
Θυμάσαι τι γινόταν κάθε Σάββατο βράδυ, την ώρα της πληρωμής.
Θυμάσαι που σε λέγαμε τσιγκούνη γι' αυτό το λόγο.
Θυμάσαι που πάντα έτρωγες φρυγανιά και κασέρι για να σε "κρατήσει".
Θυμάσαι που όλο πήγαινες απέναντι στο Σταμάτη και έτρωγες τα κουλούρια.
Θυμάσαι τα γέλια που κάναμε τα μεσημέρια πριν κλείσουμε.
Θυμάσαι μετά την εγχείριση που σε πήρα τηλέφωνο και μου είπες ότι όλα είναι μια χαρά.
Θυμάσαι... Εγώ όμως θυμάμαι και δεν πρόκειται να σε ξεχάσω ποτέ...
Καλό σου ταξίδι θείε...

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

γιατί πάλι....

ήρθαμε...συναντηθήκαμε...προσπαθήσαμε...
ερωτευτήκαμε...σ'αγάπησα...
έφυγες...πόνεσα...έκλαψα...
ηρέμησα..χαμογέλασα...εμφανίστηκες...
πονάω...

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Παναγής Αντωνόπουλός


Ο "Ναυτίλος εν απομαχία", όπως του αρέσει να δηλώνει ο ίδιος για τον ευατό του, μπαρκάρει μετά το οκτατάξιο τότε γυμνάσιο και ακολούθησε τη μοίρα των προγόνων του. Πέρασε μια ζωή πάνω στο πάλκο της λαμαρίνας, έχοντας ως πρωταγωνιστές θάλασσες, αγέρηδες, αστερισμούς και πυξίδες, στο μεγάλο έργο που ανέβασε <<της ζωής του>>.
Η "γνωριμία μου μαζί του έγινε πριν 4 χρόνια. Μαθητής της τελευταίας τάξης του λυκείου τότε, είχα το ραδιόφωνο ανοιχτό, για να μου παρέχει τη μεταμεσονύχτια ξεκούραση. Τότε σε μια εκπομπή που άκουγα εκείνο τον καιρό, βγήκε και ο κ. Παναγής. Ως παλιός ναυτικός, χρόνια μέσα στις θάλασσες, είχε αρχίσει και αποτύπωνε τις εμπειρίες του πάνω σε κομμάτια χαρτί και εκείνη τη νύχτα τις μοιράστηκε μαζί μας.
Μερικοί θα πουν ότι έχει επηρεαστεί από τον Καββαδία, εμένα απλώς μ' αρέσει γιατί είναι αυθεντικός.

Θα σας αφιερώσω το αγαπημένο μου ποιήμα, λέγεται "Συ θάλασσα και είναι απο τη μοναδική του συλλογή με τίτλο "Το μπάρκο".

Έκλεψα του ουρανού τη φορεσιά τη γιορτινή.
Στο στέρνο κάρφωσα την Κασσιόπεια, λαχταριστό πλουμίδι.
Συ θάλασσα μου 'κλεψες την ψυχή
και μ' έστειλες σα λάφυρο στου Ποσειδώνα την οργή παιχνίδι

Άρπαξα των Μουσών τη γνώση την ωδή.
Πέρασα στο λαιμό μου τον Ωρίωνα, αδαμαντόφορτο στολίδι,
και έτρεξες ζηλότυπα, συ θάλασσα φθονερή,
σταμάτησες μνησίκακα αυτό που μόλις άρχιζα ταξίδι.

Στο θόλο τον ουράνιο τον άφαντο εμίσεψα,
έμεινα εκεί μαρμαρωμένος, τον Σταυρό του Νότου να λατρεύω.

Συ θάλασσα με πρόδωσες και ας σε πίστεψα
τα θέλγητρά σου δε μ' άφησες να χαρώ που τώρα αγναντεύω.