Άδραξε τη μέρα σου

Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010

...ήρθε η ώρα. για obaldi oblada..

...δεν είναι χαιρετισμός...  δεν είναι αποχαιρετισμός
απλά φεύγω για Κύπρο...δεν ξέρω πότε θα ξανάρθω σε επαφή με το μπλοκ ...καλά να περνάτε..καλό υπόλοιπο διακοπών... και όταν θα πηγαίνεται να κλείνεται τη μπαλκονόπορτα, αν και μακρυά, ίσως με ακούσετε να τραγουδάω:



φιλιά σε όλους

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

..Μυρμήγκι..

        Ο ήλιος ήταν ανυπόφορος, μέσα στην μουσκεμένη παραλλαγή μου - ήθελα να ξερα κανένας δεν τους έχει μιλήσει για τις βερμούδες -  παρακαλάγα να τελειώσει η αναμονή της φρουράς, για να ξεκινήσω την υπηρεσία μου. Πυρασφάλεια, είσαι σε ετοιμότητα και σε περίπτωση πυρκαγιάς σε αρπάζουν και φεύγετε, αλλά συνήθως απλά αράζεις στο Κ.Ψ.Μ. Βγάζω την πράσινη πετσέτα με το Ε.Σ γραμμένο πάνω της και σκουπίζω τον ιδρώτα μου,ένα απαλό αεράκι και νομίζω ότι κάποιος από πάνω με λυπήθηκε. Παίρνω το παγούρι και κατεβάζω μερικές γεμάτες γουλιές, γύρω μου άλλα είκοσι άτομα με έχουν μιμηθεί. 
        Σκύβω και κοιτάω τις αρβύλες μου, θέλουν καθάρισμα, άραγε στον πόλεμο θα έχω χρόνο; Με αργές κινήσεις σηκώνω το αριστερό πόδι και το φέρνω στη γάμπα του δεξιού ποδιού. Τρίβω τρίβω, σαν να γυάλισε κάπως άντε και το άλλο. Ωχ τι είναι αυτό; Αρκετά μεγάλο για μυρμήγκι. Τυχερό σκέφτομαι, πως και το είδα, για μερικά δευτερόλεπτα μένω ακίνητος με το ένα πόδι στον αέρα. Σκέφτομαι να το κατεβάσω ή όχι, σίγουρα όχι, αρκετά άντρα με έχει κάνει ο στρατός...ας βγάλω πουθενά αλλού τα τόσα αποθέματα τεστοστερόνης. Αφήνω το μυρμήγκι να περάσει....μια αίσθηση ικανοποίησης πάει να σχηματιστεί στο πρόσωπό μου,αλλά με τη άκρη του ματιού μου βλέπω την πεντακάθαρη αρβύλα του διπλανού μου να κατεβαίνει με δύναμη και να συνθλίβει το μυρμήγκι. 
        Τι μαλάκας σκέφτηκα, ναι το σκέφτηκα, για μένα όμως. Που καθόμουν ακίνητος με το ένα πόδι σηκωμένο ενώ θα μπορούσα να είχα κάνει και γω μια τέτοια κίνηση. Μάλλον όχι, δεν ανήκω σε εκείνη την κατηγορία. Αλήθεια πόσες υπάρχουν;

             Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος

        Καλός: Εγώ
α)Την επιλογή σου την έκανες, να είσαι ο καλός στην υπόθεση, απλά κοίτα να μην σου χαλιέται η διάθεση με τον κάθε αντιδραστικό.

β)Την επιλογή σου την έκανες, να είσαι ο καλός στην υπόθεση, απλά πήγαινε κάπου απόμερα και κλάψε χωρίς να σε δει κανένας για το καημένο το μυρμήγκι.

γ)Την επιλογή σου την έκανες, να είσαι ο καλός στην υπόθεση, τώρα γύρνα και βάρα τον αντιδραστικό.


        Κακός: Διπλανός Στρατιώτης
Δεν χάνεις την ευκαιρία να δείξεις πόσο αλύπητος είσαι κάθε στιγμή της ημέρας. Σ'αρέσει να περιφρονείς τους αδύναμους και να τους πατάς, κυριολεκτικά και μεταφορικά όταν εκείνοι τολμούν να σε αψηφήσουν.

       
        Άσχημος: Μυρμήγκι
Ποτέ σου δεν έχεις ενοχλήσει κανέναν, απλά τυχαίνει και βρίσκεσαι την λάθος ώρα στην λάθος στιγμή. Με λίγη τύχη καταφέρνεις και υπερνικάς τα περισσότερα εμπόδια που εμφανίζονται στο δρόμο σου, και πάνω που νομίζεις ότι τελείωσες, εμφανίζεται ο από πάνω και σε τσακίζει, κυριολεκτικά και μεταφορικά.


και όπως έλεγε και ο Βούρος, "Εσύ αποφασίζεις"

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Νυχτερινή ιστορία

Δεν σε είχα προσέξει από την αρχή, παρόλο που το μαγαζί ήταν σχεδόν άδειο. Κάθεσαι απέναντι στο μπαρ, μαζί με τη φίλη σου και πότε πότε έρχεται και κανένα αγοράκι και μιλάτε.
 Όχι τίποτα το εντυπωσιακό, απλή, για μια μπυρίτσα, όπως όλοι μας εκείνο το βράδυ. Σε κοιτάω, με κοιτάς. Ξεκινάμε το αγαπημένο μου παιχνίδι, ποιος θα στρέψει γρηγορότερα τη ματιά του... και όλο χάνεις. Σηκώνεσαι και πας στο μπάνιο, όχι ακόμα, μ'αρέσει το παιχνίδι και θα πάω σιγά...
Άκυρο...τελικά έρχομαι, περιμένω αλλά τίποτα, μπαίνω στην τουαλέτα(πολλές μπύρες), βγαίνω...που είσαι γαμώτο μου...
Επιστρέφω στο τραπέζι μου, είσαι πάλι στο μπαρ και κάθεσαι, τώρα όμως σε έχω προφίλ....
Σε κοιτάζω, εσύ κοιτάς απέναντι τον καθρέφτη...πρέπει να σιγουρευτώ ότι κοιτάς εμένα...χαμογελάω...χαμογελάς και εσύ....τώρα σιγουρεύτηκα...αλλά γιατί μέσα από τον καθρέφτη...γύρνα...  Βγάζεις το κοκαλάκι και αφήνεις τα μαλλιά σου κάτω...(κάπου είχα διαβάσει για αυτές τις κινήσεις - κινήσεις του σώματος...άντε ρε...)....και τότε γυρνάς....ένα βλέμμα και μιλάς στη φίλη σου.....Αυτό ήταν σηκώνομαι....
Ώσπου, ακούω τη φωνή του κολλητού....
- ρε Παναγιώτη αυτή εκεί πρέπει να σε γουστάρει..
-τι Παναγιώτη ρε, αφού εγώ κάνω παιχνίδι τόσην ώρα...
-Όχι ρε μπιλάρα, το Πάνο κοιτάει....
- ρε Λιαπή δεν πας καλά...., πες και συ ρε Παναγιώτη...
-Εγώ είμαι αλλού....λογαριασμό....αλλά όντως εμένα πρέπει να κοιτάει...
-Βρε δεν με παρατάτε.... κοιταχτείτε καλύτερα για κανα μυωπικό γυαλάκι....που είναι ο άλλος να πληρώσουμε...
Τι σου είναι οι φίλοι.......