Άδραξε τη μέρα σου

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

...δανεικές αγκαλιές...

Έφυγες έτσι απλά, χωρίς μια προειδοποίηση, χωρίς να με κάνεις να καταλάβω πότε θα ήταν η τελευταία φορά που θα ερχόμασταν κοντά. Έφυγες όπως ακριβώς είχες εμφανιστείς, θυμάσαι;
Τέλη Φλεβάρη ήταν, Σαββατόβραδο. Χόρευα ασταμάτητα, δεν θυμάμαι πόσο είχα πιει. Λίγο τα  αργά φώτα, ο καπνός στην ατμόσφαιρα, η μυρωδιά της κλεισούρας και του παράνομου μ'ανάγκασαν ν'αναζητήσω καθαρό αέρα. Έψαξα, δεν μπορούσα  να βγω μόνος, χρειαζόμουν τα χάδια εκείνα.
Πήγα στο σημείο που λογικά θα με περίμενε, υπομονετικά όπως πάντα.Τίποτα όμως.
Βγαίνω τρέχοντας έξω, είμαι πολύ ζαλισμένος γα να δω καθαρά. Μαύρες φιγούρες περνάνε μπροστά μου αλλά καμία δεν πλησιάζει σ'αυτή που θέλω.Τρέχω μέχρι το δρόμο μήπως δω τίποτα να μπαίνει σε κανα σοκάκι και προλάβω το κακό,που κουράγιο.
Επιστρέφω αργά μέσα, πεσμένο το ηθικό, έφυγε και το κέφι, βασικά το χρειαζόμουν αυτό το απότομο ξεσούρωμα, θα έπιανα τιμόνι. Ξαναψάχνω, τους κάνω όλους άνω κάτω, κοιτάω σε ξένες παρέες, στην τουαλέτα, πουθενά.
Και πάνω στην απελπισία μου, εμφανίστηκες. Όχι αυτό που έψαχνα τόση ώρα, αλλά κάτι καινούργιο,κάτι διαφορετικό. Σε κοίταζα ώρα και όταν σιγουρεύτηκα ότι δεν συνοδεύεσαι, έκανα το πρώτο βήμα. Τα λόγια δεν χρειαζόντουσαν εκείνη τη στιγμή, σε άρπαξα και φύγαμε μαζί έξω. Με το που βγήκαμε δεν άντεξα και σε αγκάλιασα, πάντα μ'αρέσει να αιφνιδιάζω, αλλά και συ δεν αντιστάθηκες, ήξερα ότι το ήθελες.
Αυτό ήταν, για ένα χρόνο ήμασταν αχώριστοι, η καλύτερη συντροφιά.
Πόσες φορές κοιμηθήκαμε μαζί στα παγκάκια, περιμένοντας το επόμενο τραίνο. Πόσες φορές είχαμε μοιραστεί την ίδια μπύρα,χωρίς να το θέλεις. Πόσες φορές μου σκούπιζες την ταχύτητα από τα μάτια μου, στα τόσα ταξίδια μας. Πόσες φορές έκανες παρέα σε κάποια άλλη όταν ήθελα να το παίξω Δων Κιχώτης. Πόσες φορές, πολλές, πανέμορφες στιγμές.
Ένα μεσημέρι, έτσι στα ξαφνικά, όπως είχες εμφανιστεί, άνοιξες την πόρτα και έφυγες..ελπίζω για αγκαλιές που σε έχουν πραγματικά ανάγκη.


Στο καλό..


Το παραπάνω κείμενο το έγραψα για το μπουφάν μου, αυτό που βρήκα για να αναπληρώσω εκείνο που μου έκλεψαν. Με την ολοκλήρωση ενός χρόνου,πιστέψτε το ή όχι, άνοιξε την πόρτα από το αμάξι και την έκανε, την ώρα που οδηγούσα..






30 σχόλια:

  1. Το μπουφαν εφυγε? ή χειροτερα η κοπελα με το μπουφαν?

    Οι αγκαλιες ειναι παντα δανεικες ειδικα οι ασπροσδοκητες να το θυμασαι...

    Μαρουλοφιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια?
    Το ξέρεις ότι αλλού πήγε το μυαλό μας και μας κόπηκαν τα πόδια? Σε άλλες δανεικές αγκαλιές γμτ.
    Γιατί? Γιατί δε λυπάσαι βρε αυτούς που σε διαβάζουν? χιχιχι
    Φιλιά και καληνύχτες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Πόσες φορές έκανες παρέα σε κάποια άλλη όταν ήθελα να το παίξω Δων Κιχώτης."

    Το χεις!! Εγω συνηθως το παιζω super hero αλλα δεν πιανει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Μαρουλάκι, κι όμως έφυγε το μπουφάν..και ελπίζω να μην άνηκε σε κοπέλα γιατί θα είχα πρόβλημα με το γούστο μου μετά..
    ελπίζω να το θυμηθώ την κατάλληλη στιγμή..



    @nefelokokkygia, καλά δεν το συζητώ, αν ήταν τέτοιες αγκαλιές, χαλάλι και το μπουφάν και όλα..χαχα(σατανικό) αυτό σκόπευα..
    δεν πιστεύω να αρχίσεις να ονειρεύεσαι μπουφάν να σ'αγκαλιάζουν

    ευχαριστώ που περάσατε
    iliοkamena φιλιά και καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Theodosia, χαίρομαι που σ'άρεσε.. ευχαριστώ που πέρασες


    @Manolog3,κάτι ξέρει ο ilikamenos, ο Δον είναι πιο ρομαντικός.. δοκίμασε το..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αντε ρε και με κοψοχόλιασες lol

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπέροχο το κείμενο. Δεκτή η παραπλάνηση, μαζί με όλους την έπαθα κι εγώ. Πραγματικά πολύ όμορφο.

    Την καλησπερα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @kihli, άμα είναι να lolareis, κάθε φορά που σε κοψοχολιάζω(άκου ρήμα)..
    ευχαρίστως..



    @Εκείνος, χαίρομαι που σου άρεσε και ακόμα περισσότερο που ήσουν τόσο θετικός στην παραπλάνηση...

    καλησπέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το παραπάνω κείμενο το έγραψα για το μπουφάν μου, αυτό που βρήκα για να αναπληρώσω εκείνο που μου έκλεψαν. Με την ολοκλήρωση ενός χρόνου,πιστέψτε το ή όχι, άνοιξε την πόρτα από το αμάξι και την έκανε, την ώρα που οδηγούσα..

    χαχαχαχαχαχα κι εγω όταν το διαβαζα αρχικα νομισα ηταν κατι αλλο :D

    το τραγουδι πολυ ωραιο το ίδιο και η ταινιαααα!!!

    xxxxx!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. :))))

    Rip μπουφάν

    Αν κατάλαβα καλά κι εσυ απο κάπου το σούφρωσες!!!

    Καλως σε βρηκα κι εγω! Θα γελάσουμε εδω δα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Loch-Leine, χαίρομαι που την πάτησες, όντως η ταινία ήταν πολύ ωραία, είσαι η πρώτη που σχολίασες το τραγούδι, φαίνεται ο άνθρωπος με γούστο..



    @Coula, καλώς την, ε τι να κάνω, εγώ πως θα την έβγαζα.. θα γελάσουμε , θα κλάψουμε θα δούμε..ευχαριστώ που πέρασες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Και να μην μάθει κανείς την πραγματική βάση της ιστορίας στέκει και είναι πολύ γνωστά σε όλους μας μερικές φορές. Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ΚOSTA, είδες όμως ένα άψυχο πράγμα τι αισθήματα βγάζει..

    καλό βράδυ και σε σένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ουαου απιστευτα ερωτικό κείμενο.. για ένα μπουφαν!
    αν δεν το έλεγες θα πίστευα ότι ήταν για μια αγάπη ή ένα φίλο που πέθανε ειλικρινα :))))

    ήταν λες και το μπουφαν ήταν σοφό, ήρθε στην κατάλληλη στιγμή στη ζωή σου και πέταξε μακριά όταν ήρθε η ώρα για βοηθησει κάποιον άλλο που θα το χρειαζόταν. σαν σκηνη από ταινία μου φαίνεται όλο αυτό ειλικρινά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. και τώρα που άκουσα και τη μουσική.. δένει απίστευτα με το πέταγμα του μπουφαν.
    καλά είπα εγώ κινηματογραφική σκηνή!
    αν ήμουν σκηνοθέτης θα τη γύριζα/έγραφα αμέσως για να μπει στην επομενη ταινία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μπερδέυτηκα λίγο αλλά έβαλες τα πράγματα στην θέση τους!
    Είχα και γω κάποτε ένα απγαπημένο μπουφάν, και ένα τζιν που μου το πέταξε η μάνα μου κρυφά..φαντάσου!
    Καλό Σ/Κ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @DaisyCrazy, χαίρομαι που σου άρεσε, ακριβώς αυτό σκεφτόμουν και εγώ, μήπως ολοκλήρωσε το έργο του και πήγε να συνεισφέρει αλλού...μυστήρια πράγματα, πάντως να το σκηνοθετήσεις τίποτα βάλε με να παίξω, μέχρι και το μπουφάν θα κάνω..



    @sofia, ωχ φαντάζομαι πόσο πολύ τα αγαπούσες για ν'αναγκαστεί να στα πετάει κρυφά..



    ευχαριστώ που περάσατε, καλημέρα και καλή εβδομάδα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αγαπημένε ηλιοκαμένε, αλήθεια υπέροχο κείμενο μπράβο σου!! Για λίγο και μένα μου κόπηκε η ανάσα έτσι όπως τα περιέργραφες παρασύρθηκα και διαβάζα...να δω που θα καταλήξεις,δεν πειράζει που έφυγε ή πέταξε μακριά σίγουρα θα βρεις κάποιο καινούριο που να σου ταιριάζει καλύτερα! Καλή εβδομάδα και τα φιλια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Vassilikaki μου ευχαριστώ πολύ,
    χαίρομαι που σου άρεσε...αλλά τι να τα κάνουμε τώρα τα μπουφάν, καλοκαίριασε(ελπίζω δλδ)

    καλή ilikokamenh εβδομάδα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Προς στιγμήν μελαγχόλησα. Μετά ανακουφίστηκα :Ρ μάλλον την έκανε για πιο κρύα κλίματα!
    Τις καλησπέρες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. μήπως το ρούχο - το όποιο ρούχο - δεν το βλέπουμε σαν προέκταση του εαυτού μας ;
    κείμενο μεστό, πολλοί από μας θα αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στις περιγραφές...
    Ξενικός
    http://xenikos.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ρε iliokamene.....δεν έχω λόγια..ειλικρινά...σε εκτίμησα ακόμη περισσότερο τώρα με αυτό το ποστ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Χρόνια σου πολλά
    Γερός δυνατός, με κέφι να βουτήξεις την ζωή από τα μαλλιά και να την... (μη σε κολάσω ! χαχαχα)

    Να περνάς καλά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. τώρα γιατί μου το λες αυτό στο τέλος;
    Κι εγώ έλεγα πως κάποια κοπέλα ήταν, βέβαια δεν θα ήταν καλό που έφυγε στο τέλος αλλά όσο διάβαζα σχημάτιζα εικόνες στο μυαλό μου και πίστεψε με δεν έμοιαζαν με μπουφάν :)))

    Φιλί !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. χαχαχα, παρ' όλο που τελικά όλα πήγαιναν σε ένα μπουφάν, πανέμορφο κείμενο :)

    Καλό σου μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ομολογώ ότι μου έφερε δάκρυα στα μάτια..πριν καταλάβω ότι αναφέρεσαι σε ένα μπουφάν..
    Πολύ όμορφο κείμενο,παρ' όλα αυτά..
    Πολλά φιλιά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή