..χρώματα..

χρώματα...παντού χρώματα... σβήνω τα φώτα να ηρεμήσω...η οπτική επαφή σταμάτησε...τώρα είναι μέσα μου...κλείνω τα μάτια και αισθάνομαι...πρώτα το κεφάλι μου...σηκώνεται...και μετά το υπόλοιπο σώμα...ο βασιλιάς τραγουδάει...για το θρύλο που έφυγε...έχει γενέθλια σήμερα...δεν είχα τίποτα...έπρεπε να του πάω δώρο...και αυτός...σαν αληθινός φίλος...μου έδωσε... απλόχερα...λες και φύσηξε όταν ήθελα αέρα...όταν έψαχνα για ανάσα...γρήγορη...βαριά...και μετά αναγκαία... ανοίγω τα μάτια...τίποτα...που πήγε...τελικά ήταν ένα πανέμορφο όνειρο...μια υπέροχη εικόνα...όπως τα χρώματα μπροστά μου...