Η μυρουδιά της έρχεται προς τα εδώ...

Free video streaming by Ustream
σαν έτοιμοι από καιρό....σα θαρραλέοι...αποχαιρέτα την που φεύγει..


Υ.Γ η αποχή μου μεγάλη, αλλά όλα είναι καλά, συνεχίζω να σας διαβάζω όπου και αν βρίσκομαι..

...δανεικές αγκαλιές...

Έφυγες έτσι απλά, χωρίς μια προειδοποίηση, χωρίς να με κάνεις να καταλάβω πότε θα ήταν η τελευταία φορά που θα ερχόμασταν κοντά. Έφυγες όπως ακριβώς είχες εμφανιστείς, θυμάσαι;
Τέλη Φλεβάρη ήταν, Σαββατόβραδο. Χόρευα ασταμάτητα, δεν θυμάμαι πόσο είχα πιει. Λίγο τα  αργά φώτα, ο καπνός στην ατμόσφαιρα, η μυρωδιά της κλεισούρας και του παράνομου μ'ανάγκασαν ν'αναζητήσω καθαρό αέρα. Έψαξα, δεν μπορούσα  να βγω μόνος, χρειαζόμουν τα χάδια εκείνα.
Πήγα στο σημείο που λογικά θα με περίμενε, υπομονετικά όπως πάντα.Τίποτα όμως.
Βγαίνω τρέχοντας έξω, είμαι πολύ ζαλισμένος γα να δω καθαρά. Μαύρες φιγούρες περνάνε μπροστά μου αλλά καμία δεν πλησιάζει σ'αυτή που θέλω.Τρέχω μέχρι το δρόμο μήπως δω τίποτα να μπαίνει σε κανα σοκάκι και προλάβω το κακό,που κουράγιο.
Επιστρέφω αργά μέσα, πεσμένο το ηθικό, έφυγε και το κέφι, βασικά το χρειαζόμουν αυτό το απότομο ξεσούρωμα, θα έπιανα τιμόνι. Ξαναψάχνω, τους κάνω όλους άνω κάτω, κοιτάω σε ξένες παρέες, στην τουαλέτα, πουθενά.
Και πάνω στην απελπισία μου, εμφανίστηκες. Όχι αυτό που έψαχνα τόση ώρα, αλλά κάτι καινούργιο,κάτι διαφορετικό. Σε κοίταζα ώρα και όταν σιγουρεύτηκα ότι δεν συνοδεύεσαι, έκανα το πρώτο βήμα. Τα λόγια δεν χρειαζόντουσαν εκείνη τη στιγμή, σε άρπαξα και φύγαμε μαζί έξω. Με το που βγήκαμε δεν άντεξα και σε αγκάλιασα, πάντα μ'αρέσει να αιφνιδιάζω, αλλά και συ δεν αντιστάθηκες, ήξερα ότι το ήθελες.
Αυτό ήταν, για ένα χρόνο ήμασταν αχώριστοι, η καλύτερη συντροφιά.
Πόσες φορές κοιμηθήκαμε μαζί στα παγκάκια, περιμένοντας το επόμενο τραίνο. Πόσες φορές είχαμε μοιραστεί την ίδια μπύρα,χωρίς να το θέλεις. Πόσες φορές μου σκούπιζες την ταχύτητα από τα μάτια μου, στα τόσα ταξίδια μας. Πόσες φορές έκανες παρέα σε κάποια άλλη όταν ήθελα να το παίξω Δων Κιχώτης. Πόσες φορές, πολλές, πανέμορφες στιγμές.
Ένα μεσημέρι, έτσι στα ξαφνικά, όπως είχες εμφανιστεί, άνοιξες την πόρτα και έφυγες..ελπίζω για αγκαλιές που σε έχουν πραγματικά ανάγκη.


Στο καλό..


Το παραπάνω κείμενο το έγραψα για το μπουφάν μου, αυτό που βρήκα για να αναπληρώσω εκείνο που μου έκλεψαν. Με την ολοκλήρωση ενός χρόνου,πιστέψτε το ή όχι, άνοιξε την πόρτα από το αμάξι και την έκανε, την ώρα που οδηγούσα..

Αρης ΧΑτζηστεφάνου (απόλυση)

Ξέρω ότι το blog μου (μου το έχει πει βασικά), δεν γουστάρει να του κάνω τέτοιες αναρτήσεις, αλλά σίγουρα θα με συγχωρέσει.

'Oπως ανακοίνωσε και ο ίδιος στην προσωπική του σελίδα στο facebook Infowar Xstefanou,
"Σήμερα το πρωί μου ανακοινώθηκε η απόλυση από το Ρ/Σ ΣΚΑΙ 100.3.


Η αιτιολογία που του δόθηκε ήταν “οι περικοπές του προγράμματος”.
Ειδηση οπως δημοσιευτικε στην "Ημερισία


Θα μου πείτε τώρα, εντάξει ρε Ηλιοκαμένε, κάθε μέρα απολύεται κόσμος.
Ναι αλλά τον Άρη, ο δημοσιογράφος πέρα ότι έκανε μια εβδομαδιαία δίωρη εκπομπή, ήταν - αν όχι η μοναδική - από τις λίγες εκπομπές που πραγματικά άξιζε να την ακούσεις. 
Συνδύαζε εύστοχα και πανέξυπνα την επικαιρότητα με μουσικές επιλογές όλων των ειδών και πολλές  φορές άφηνε τα τραγούδια να κάνουν πρόγραμμα.


Τέλος πάντων, μακάρι να  μην ήμασταν Ελλάδα για να έλεγα με σιγουριά, ότι δεν θα πάει χαμένη μια τέτοια εκπομπή. Όσο για σκέψεις, τύπου έλεγε πολλά -σε κάποιους δεν άρεσαν αυτά που έλεγε,ξεχάστε το


αυτά στη χώρα μας δεν γίνονται.......(!@$)*(&^^%#&} 




Όποιος θέλει να τον γνωρίσει, εδώ θα βρει ολόκληρες εκπομπές τόσο στο ράδιο όσο και στην τηλεόραση.




ο κόσμος ξέρει να εκτιμά,συγκέντρωση διαμαρτυρίας, αυτούς που το αξίζουν..

ανθίζουμε με έρωτα

Έτσι όπως κατέβαινα την κατηφόρα, τσουπ εμφανίστηκε στα δεξιά μου

"ΕΡΩΤΑΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ"

πόσο καιρό είχα να το δώ, ντροπή μου που το είχα ξεχάσει,δεν θυμάμαι καν από πότε είναι εκεί.
Η αλήθεια είναι ότι με πήγε πολύ πίσω, τότε που πήγαινα σχολείο και μου έφτιαχνε τη διάθεση κάθε πρωί. Με τους πρώτους έρωτες, αυτά και αν ήταν καρδιοχτύπια.
Ευτυχώς που πρόλαβα και το έβγαλα φωτογραφία, γιατί τα καλόπαιδα της γειτονιάς έχουν πολλές καλλιτεχνικές ανησυχίες.

Τα τελευταία δυο γράμματα τα πρόσθεσα εγώ (άτιμο graffiti)
Τα χιόνια - η φώτο τραβήχτηκε πριν κάνα τριβδόμαδο - εννοείται πως έχουν λιώσει.


Η άνοιξη ήρθε,
ο έρωτας ..που χάθηκε πάλι; 
Σ'αυτά τα φτερά δεν κολλάνε κανένα Gps;

Καλή εβδομάδα σε όλους..

Η ώρα του παιδιού...

Μετά την ταυτόχρονη πρόσκληση των Μονοκεράκι κ Νατάσσας, ήρθε η σειρά μου να παίξω(και εσείς μαζί) το παρακάτω παιχνίδι:

1) Πώς σε λένε / όνομα του μπλογκ σου;
2) Ποια είναι η διεύθυνση URL του μπλογκ σου;
3) Γράψε "Η γρήγορη καφέ αλεπού πηδάει πάνω από τον τεμπέλη σκύλο".
4) Αγαπημένο απόφθεγμα;
5) Το αγαπημένο σου τραγούδι;
6) Το αγαπημένο σου συγκρότημα / τραγουδιστές;
7) Οτιδήποτε άλλο θα ήθελες να πεις;
8) 8 bloggers για να συμμετάσχουν κι αυτοί στο παιχνίδι.

Σε περίπτωση που ξέχασα κανέναν,να μου το πει να το ξαναγράψω, δε θα καταλάβει κανείς τίποτα....






άντε καλή διασκέδαση

Καλό ταξίδι με την Ποδερόσα σου..

Δυστυχώς πριν από λίγο το έμαθα και η αλήθεια είναι ότι στενοχωρήθηκα. Τον γνώρισα μέσα από το βιβλίο "Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας" και την ομώνυμη ταινία.
Έφυγε για το τελευταίο του ταξίδι, για να ξαναβρεί τον παλιό του συνταξιδιώτη ..
Αλμπέρτο Γρανάδο

για όσους δεν έχουν ύπνο..

ο δρόμος μου...πως να κοιμηθώ τώρα..πειρασμός;